بعد از صعودهاي چند زمستاني و دسته پنجه نرم كردن با برف و يخ و كولاك ، در زمستان دلم هواي هوايي بهاري به سرش زد.دلم خواست كه افق را نه از بلنداي رفيع قله ها بلكه از دامن دشت ها به تماشا بنشينم. خواستم كه طلوع و غروب زيباي خورشيد را نه از رفيع كوهي بلند بلكه از جايي به نظاره بنشينم كه چون سفره اي باز بدون هيچ عارضه اي ببينم. بنابراين تصميم گرفتم كه سر به بيابان بگذارم ، آن هم با تجربه اي ديگر. اينبار تصميم گرفتم كه با دوچرخه طي طريق بكنم. قصدم اين بود كه وارد مسيري تاريخي بشوم ، مسيري كه در دنياي قديم جايگاه ويژه اي داشت. جاده ي ابريشم.
ادامه مطلب